PKD
Wanneer je in de kattenwereld de term PKD hoort vallen, wordt er gerefereerd naar een bewezen erfelijke nieraandoening, die vroeg of laat dodelijk is. PKD staat voor Polycystic Kidney Disease en maakt dat een kat in beide nieren met vocht gevulde holtes ontwikkelt. Naarmate de kat ouder wordt, worden deze cystes groter en nemen ze ook in aantal toe. Het gezonde nierweefsel komt hierdoor in de verdrukking met vermindering van de normale nierfunctie als onvermijdelijk gevolg. Uiteindelijk zal de vorming en de groei van de cystes leiden tot chronisch nierfalen…
PKD vererft net als HCM autosomaal dominant. Er is dus maar één ouder nodig met PKD om kittentjes te krijgen die eveneens aan deze ziekte kunnen lijden. Een nestje waarvan beide ouders PKD vrij zijn, zal nooit erfelijk belast zijn met deze vreselijke ziekte. Het belang van testen en blijven testen is dus wederom overduidelijk.
De eerste tekenen van nierproblemen die het gevolg zijn van PKD, komen meestal pas voor op een gemiddelde leeftijd van 6 à 7 jaar. Een niet geteste fokpoes of dekkater zou dus in principe al een 5 à 6 jaar vrolijk bezig kunnen zijn met het voortbrengen van zieke kittens, die op hun beurt pas als kat van middelbare leeftijd als PKD-lijder worden gediagnosticeerd.
Een verantwoord fokker wil vanzelfsprekend dit risico niet lopen en zal alle fokdieren jaarlijks door middel van echografie laten testen op PKD. Zo’n onderzoek is uiteraard specialistenwerk en kan niet zomaar worden uitgevoerd door de eerste de beste dierenarts die toevallig de juiste apparatuur in huis heeft… Katten die volgens de eerste echografie PKD-vrij blijken te zijn, zullen dit hoogstwaarschijnlijk inderdaad ook zijn. Toch voelt u ongetwijfeld de “maar” al hangen… De eerste test gebeurt op het moment dat de kat ongeveer 1 jaar oud is en op dat ogenblik kunnen eventuele cystes, die sowieso al aanwezig zijn vanaf de geboorte, nog dusdanig klein zijn dat ze zelfs onzichtbaar blijven voor het getrainde oog van de specialist. De grootte van cystes varieert van minder dan een millimeter tot de grootte van enkele centimeters. Er bestaat dus nog altijd een kleine kans dat de kat die op het eerste zicht gezonde nieren heeft, later toch zichtbare cystes zal tonen. En aangezien ook een waterkansje een kans is, moet de echografie jaarlijks herhaald worden om totale zekerheid te kunnen garanderen.
PKD kan niet genezen worden. Het onvermijdelijke kan worden uitgesteld door het toedienen van medicatie en het volgen van een speciaal nierdieet, maar vroeg of laat is het de ziekte die wint.
Bij het uitkiezen van een kitten, is het dus heel belangrijk om naast de stamboom van de ouders en de testresultaten van het HCM onderzoek, ook de resultaten van het PKD onderzoek te kunnen bekijken.