Lots of Fluff Banner

 

 

 

 

 

 

 

Shows

Show van FVK op 27 januari in Putte

Ondanks het feit dat we bij wijze van spreken een thuismatch spelen, ben ik zondagochtend al vroeg uit de veren. Beneden word ik begroet door mijn drie instant-wakkere schatten, die tegelijkertijd hun nagels beginnen scherpen aan de krabton en zich rekken en strekken om de laatste restjes slaap uit hun lijfje te jagen. Ikzelf doe niet mee aan de krabton stretching routine, ik stel meer vertrouwen in de koffiezet om me helemaal wakker te krijgen. Dus zit ik niet veel later aan de ontbijttafel te genieten, terwijl ik mijn dolletjes in het vizier heb  die zich vol overgave op een portie kip gestort hebben.

Om 8u stipt worden Belle en Lily in de auto gezet en vertrekken we voor de korte rit die maar een kwartiertje duurt. ‘t Is wel oppassen geblazen, de regen die ‘s nachts op het sneeuwtapijt is gevallen, zorgt hier en daar voor verraderlijk gladde plekken…

Aangekomen in Putte worden we door de FVK medewerkers hartelijk begroet. We passeren de dierenartscontrole en kunnen dan onze showtent gaan opzetten. Lily kruipt direct in haar mandje, Belle die toch de nodige tekenen van krolsheid vertoont, flaneert van links naar rechts en geeft de tent koppekes over de hele lengte. Ik hou mijn hart vast voor het moment dat de dekkater in zijn tent naast de onze wordt gezet, maar gelukkig blijft alles rustig.

In de vroege namiddag is het Belle’s beurt om naar de keurmeester te gaan. Ze wordt langs alle kanten bekeken, gedraaid en gekeerd en krijgt tot slot een mooi keurrapport en haar eerste CACIB. Een uurtje later is het de beurt aan Lily. Voor haar is het allemaal nog een beetje wennen en ze bekijkt de keurmeester dan ook met de nodige argwaan. Gelukkig kan hij erom lachen en maakt hij nog een opmerking over haar vinnige aard omdat ze probeert een overzicht te behouden over alle bewegingen die ze in de drukke keurruimte ziet. Ook voor haar een mooi keurrapport, voor de laatste keer in de klasse tot 6 maanden oud. Het eerste echte werk om mee te dingen naar een titel, staat voor haar in maart op de agenda.

‘t Was een hele leuke show in super gezelschap, maar vermoeiend is het keer op keer. Het duurde thuis dan ook niet heel lang voor ik met Lily op schoot en Belle aan mijn voeten, moeite had om wakker te blijven voor de TV…  

 

Show van E.C.A. op 6 januari 2013 in Berchem

De feestdagen en de bijhorende rijkelijke maaltijden nog maar net achter de kiezen, laat de wekker ons op zondag al heel vroeg weten dat het tijd is om op te staan. Een spannende dag wordt het sowieso: Belle gaat voor het eerst terug op show nadat ze voor het eerst mama werd, dochtertje Lily vergezelt haar de hele dag voor wat voor haar de eerste show ooit zal worden. Het is toch altijd spannend om te zien hoe een katje dat voor het eerst de drukte van een showhal ervaart, zal reageren…

Om 8u stipt komt zoals afgesproken een lieve vriendin de oprit opgestoven. Zij kijkt er ook naar uit om mee op show te gaan en 5 minuutjes later zijn we op weg, zoals gebruikelijk geladen als muilezels. We hebben geluk en pikken het laatste parkeerplaatsje in dicht bij de zaal. We passeren zonder problemen de dierenartscontrole en hebben alle tijd om rustig de showtent op te zetten en ons volledig te installeren.

De kinderen hadden onder de kerstboom een leuk nieuw mandje gelegd voor de ragdolls, een mandje dat gretig in gebruik werd genomen door Lily terwijl ze voor het eerst een beetje verbaasd maar toch vol zelfvertrouwen, de bewegingen in de zaal volgt.

Belle en Lily krijgen nog een laatste borstelbeurt, eten daarna allebei wat brokjes en kruipen dan samen het mandje in om lekker weg te doezelen. Belle wordt als eerste van de twee opgeroepen voor haar keuring. Ze neemt mooi plaats op de tafel van de keurmeester, heeft weinig oog voor hem maar des te meer voor de duiven die aan de andere kant van het grote raam zitten te eten. Belle wordt langs alle kanten betast en bekeken en krijgt voor haar 3de keer op rij een CAC keurrapport, waardoor ze haar “Kampioenstitel” in de wacht sleepte. “Goed gedaan lieve meid!”.

Dan is het wachten op het moment dat Lily wordt opgeroepen. Om een lang verhaal kort te maken en zonder in details te treden: daar liep het mis. Ze werd jammer genoeg niet in de juiste klasse gekeurd, maar kreeg uiteindelijk toch een welverdiend mooi keurrapport.

Het werd voor ons dus een show met gemengde gevoelens. Maar een heel positieve noot was dan weer, dat ik kennis heb kunnen maken met een tof koppel dat na het heen en weer sturen van ettelijke mails, in levende lijve kennis kwam maken met mezelf én de katjes   ;-)     Want draai of keer het hoe je het wil, een kattenshow is en blijft een prima gelegenheid om kennis te komen maken met een cattery…

 

Show van Belgicat op 22 april 2012 in Itterbeek

Met spanning zie ik het weekend tegemoet, Belle is namelijk voor het eerst goed krols en fleurt de dagen op met luide zangconcerten. Een krolse poes op show lijkt me niet het meest ideale, maar ik heb geluk…ze is duidelijk over de grootste gekte heen waardoor ik denk te zullen mogen rekenen op een relaxte ragdoll in de showtent.

Lewis en Belle zijn zondagochtend al heel vroeg actief. Vanuit mijn bed hoor ik beneden speelse achtervolgingen. Ze hebben het niet alleen op mekaar gemunt, ook een kurken stop maakt deel uit van het speeltafereel. Ik besluit dan maar om op te staan en wanneer ik beneden kom, kijken 2 paar karbonkels van ogen me onschuldig aan. Hun etenspotjes worden gevuld en met luide smakgeluiden op de achtergrond, zet ik voor mezelf een kopje koffie.

Om kwart na 7 trek ik de deur achter me dicht. Voordat ik richting Itterbeek rij, pik ik eerst nog een vriendin op die een dagje mee op show gaat. We parkeren drie kwartiertjes later voor de zaal en schuiven aan voor de gekende dierenartscontrole. Het is nog relatief rustig in de zaal en we hebben meer dan genoeg tijd om ons rustig te installeren. Belle springt van op mijn arm haar tent in en draait zich direct terug om met de bedoeling een beetje te komen flodderen. Daar kan ik geen “nee” tegen zeggen en met haar snoet tegen mijn wang, laat ze zich de hele knuffelpartij welgevallen.

Om 10u stipt gaat de show van start. Ook sijpelen mondjesmaat de eerste bezoekers binnen. Belle is haar vrolijke rustige zelve en stapt regelmatig haar mandje uit om zich aan bezoekers die voor haar tent verschijnen, helemaal te laten zien. Belle is één van de katjes die niet veel slapen op show. Ze is veel te nieuwsgierig van aard om haar blauwe kijkers te sluiten in een omgeving waar zoveel aan de gang is.

Kort na de middag mogen we naar de keurruimte. De keurmeester kijkt van zijn papieren naar Belle en terug naar zijn papieren. Hij vraagt of het klopt dat ze nog maar 10 maanden is, waarop ik “ja” knik. Hij zegt dat ze voor haar leeftijd al heel groot is en dat we mogen verwachten haar tot een heel mooie grote poes te zien ontwikkelen. Ze wordt langs alle kanten bekeken en er wordt vlot nota genomen van de bevindingen. Haar 2de CAC titel wordt met een uitroepteken neergeschreven en wanneer ik op het einde van de dag het keurrapport in handen krijg, kost het even moeite om de lovende woorden te ontcijfer uit een handschrift waarop een dokter jaloers zou zijn.  Belle heeft het weer prima gedaan, het is dan ook met een gelukkig gevoel dat we huiswaarts keerden…

 

Show van BLKV op zondag 1 april in Hulshout

Hulshout ligt op maar een half uurtje rijden van Rijmenam, er wordt een kattenshow georganiseerd én er is bovendien een ragdollspecial…redenen genoeg dus om ons zeker in te schrijven. Belle is intussen 10 maanden oud, dus zegt ze de “kittenklasse” op show vaarwel en doet ze voor het eerst mee aan het echte werk waarbij ze een eerste titel kan behalen.  We geraken stilaan geroutineerd. Een checklist om zeker te zijn dat we alles bijhebben, is inmiddels overbodig en na ons ontbijt –Belle werkt een flinke portie kip naar binnen- laten we om 7u30 de rest van het huis slapend achter.

De zaal is al goed gevuld met exposanten die bezig zijn kooien te versieren en showtenten op te stellen. We passeren de dierenartscontrole en zetten onze showtent op de voor ons gereserveerde plek. In tegenstelling tot de vorige keren, is Belle vrij opgewonden. Ze blijft mijn aandacht vragen, geeft koppekes en wil gepakt worden. Op mijn arm rekt ze zich volledig uit en draait haar mooie hoofdje van links naar rechts met alerte ogen die zoveel mogelijk van de actie proberen te volgen. Na drie kwartiertjes wordt ze rustiger, eet een beetje brokjes, gooit er wat water achteraan en stapt in haar mandje.

Deze keer moeten we wachten tot na de lunchpauze om richting keurruimte geroepen te worden. Ik haal nog even de borstel door Belle’s zijdezachte vacht en daar gaan we, zij rustig op mijn arm, ik altijd in spanning voor wat volgen gaat. Ik zet Belle op tafel voor de keurmeester. Hij kijkt even naar Belle en zegt terwijl hij Belle oppakt: “ik hou ontzettend van wat ik zie”. Hij begint de keuring en gaat verder:  “Ze is natuurlijk nog een kitten, ze moet nog verder evolueren en kan het in deze categorie nog niet opnemen tegen de volledig ontwikkelde ragdolls van 3 jaar,  maar ze is echt heel goed. Je kan nu al voorspellen welke richting ze zal uitgaan en ik hou dus echt van wat ik zie”. Mijn hart maakt een vreugdesprongetje, ik ben zo ontzettend trots op mijn lieve meid en met een lach op zijn gezicht schrijft de keurmeester Belle’s keurrapport vol. Als afsluiter kent hij  haar eerste CAC titel toe, wederom het beste dat we konden behalen vandaag. Haar bedelvend onder complimentjes en knuffels, stap ik met haar terug richting showtent.

Op het podium zijn ze intussen begonnen met het uitreiken van de prijzen. Groot is mijn verrassing als ik plots hoor zeggen: “volgende nummers worden op het podium gevraagd: nr 210,…”  Nummer 210? Da’s Belle! Ik neem haar opnieuw op mijn arm en stap richting podium. Daar krijgt ze haar eerste beker en wint ze die dag haar eerste “beste in variëteit”. Dit betekent dat van alle blue bicolor ragdolls, Belle als beste werd bestempeld! Ik werd er bijna emotioneel van…

 

Show van BKV’94 op zondag 11 maart 2012 in Sint-Niklaas

Wanneer ik met Belle op deze zonnige zondag in de auto stap, is het “Sint Niklaas” dat ik intik op de GPS. 54km verder horen we een vertrouwd  “u heeft uw bestemming bereikt” en parkeren we ons vlak voor de deur, een handig plekje gezien de omvang van de spullen die we bijhebben. Een nieuwe mooie ruime zaal vormt deze keer het decor. De ontvangst is vriendelijk, de controle door de dierenarts die  gecharmeerd is door Belle’s blauwe ogen, een formaliteit. We zoeken het plekje op dat ons in de zaal is toegewezen en daar zet ik meteen de showtent open. Belle’s  mooie mandje gaat erin, enkele speeltjes, een bakje met eten en eentje met drinken en last but not least mijn enthousiast stralende ragdoll. Belle wringt zich in alle bochten om de omgeving te bekijken. Vreemde geluiden schrikken haar nooit af, integendeel, het is voor haar een extra stimulans om zich in de mate van het mogelijke nog meer uit te rekken om te zien waar de actie plaatsvindt.
De stroom van deelnemers aan deze show is intussen goed op gang gekomen en om 10.00u stipt worden de keurmeesters aan het publiek voorgesteld. Belle krijgt even later nog een laatste borstelbeurt en wanneer het grote moment is aangebroken, stappen we richting keurruimte waar een Nederlandse dame ons vriendelijk begroet. De keurruimte heeft ramen tot op de grond, het voetpad loopt er niet ver naast. Wanneer een zondagse wandelaar langsloopt, voorafgegaan door een grote zwarte hond, geeft Belle de keurmeester een demonstratie van haar nieuwsgierige aard. . Ze neemt de rechte houding aan van een “stokstaartje op de uitkijk” en heeft enkel nog oog voor de mysterieuze zwarte verschijning die voorbijloopt. Gelukkig is er van aan de andere kant van het raam minder interesse en verdwijnen wandelaar en hond niet veel later uit het zicht. Deze demonstratie levert Belle de extra vermelding “lieve nieuwsgierige poes” op, een mooie aanvulling op haar derde “Excellent 1” keurrapport dat door de keurmeester, en ik citeer, “met plezier” werd toegekend. Ik trots op mijn mooie lieve meid? Hoe kom je daar nu bij… ;-)  

 

Show E.C.A. van zondag 26 februari 2012 in Westerlo

Wanneer ik zaterdagavond mijn bed inkruip, overloop ik in mijn hoofd nog even of ik niks vergeten ben voor de show van de volgende dag. Het is pas onze tweede show, dus echt geroutineerd zou ik me nog niet willen noemen…   Belle is in bad geweest, de auto is goed gevuld met haar showtent, mandje, borstels, kammen, eten, drinken, kattenbakje en tal van andere spullen die die dag wel eens van pas zouden kunnen komen. ‘k Vind geen enkele reden om mijn slaap te laten, het is dan ook fris en monter dat we de zondagochtend begroeten.

Lewis en Belle zien hun personeel graag verschijnen en stormen gewoontegetrouw direct richting etensbak. Belle eet haar buikje goed rond alsof ze weet dat haar een inspannende dag te wachten staat. Een uurtje later zet ik haar bij me in de auto en rijden we de oprit af richting Westerlo. De parking is al goed gevuld en een rij exposanten die allemaal de inschrijvingstafel en de dierenartscontrole moeten passeren, schuift langzaam richting ingang. Eens deze horde genomen, kunnen we ons installeren en nemen we met een kopje koffie in de hand een relaxte start. Belle volgt alle bewegingen die ze ziet, maar besluit niet veel later om na het eten van wat brokjes er ook een relaxte dag van te maken. Ze vlijt zich bevallig neer in haar mandje en heeft het duidelijk naar haar zin.

Als één van de eersten in de lijst van ragdolls die zich komen laten keuren, wordt Belle opgeroepen. Nog snel even met de borstel en de kam door haar superzachte vacht en we vertrekken richting keurmeester. Deze keer blijkt het een Russische dame te zijn die de keuring zeer nauwkeurig uitvoert. Ze knikt regelmatig goedkeurend. Het rapport van Belle wordt dan ook uitvoerig van commentaar voorzien en op schattige wijze afgesloten met de extra commentaar “schöne Katze, eine Prinzessin!”.  Blij, trots én een krabpaal rijker, jaja zowaar gewonnen met de tombola, hebben we een heel amusante dag afgesloten. Lewis was blij toen de “Prinzessin” weer thuis was. Haar 2de Excellent 1 keurrapport dat ze in de wacht sleepte, kon hem precies niet zoveel schelen… ;-)

 

Show FvK van 29 januari 2012 in Putte

Zondagochtend, 8u30. Met een flink ontbijt achter de kiezen en een volgeladen autootje, vertrekken we richting Putte voor Belle’s allereerste show. Het is mooi meegenomen dat we niet ver hoeven te rijden…na een luttele 11 minuutjes staan we geparkeerd op de grote parking aan de zaal en kan de halve verhuis van showbenodigdheden beginnen. Tegen 10u ziet het ernaar uit dat iedereen stilaan zijn plekje heeft ingenomen en worden her en der borstels en kammen bovengehaald voor een laatste tooibeurt.  Veel werk heb ik niet aan Belle, zij is gezegend met een iets kortere, extreem zachte vacht.

Belle kijkt haar ogen uit en de zo vele nieuwe geluiden en geuren, brengen haar helemaal niet van haar stuk. Compleet relax bekijkt ze iedereen die langsloopt en telkens ik haar showtent open om haar te knuffelen, zet ze haar instant-spinmotor in de hoogste stand. En dan is het grote moment aangebroken: Belle wordt voor haar allereerste keuring ooit, opgeroepen. Ik neem haar op mijn arm en vol verwachting stap ik ermee richting keurmeester. Belle weet ogenblikkelijk te charmeren en gaat zelfs zo ver dat ze zich gewoon op de arm van de keurmeester nestelt. Zeker weten dat ze de extra vermelding van haar “vriendelijke aard” op het keurrapport op die manier wist te versieren…  

 

Vermoeid waren we op het einde van de dag, maar apetrots op onze lieve meid, die een Excellent 1 keurrapport kreeg in de klasse 6-9 maanden.