HCM
“HCM is geen ziekte die exclusief voorkomt bij raskatten. Ook gewone huiskatjes kunnen lijden aan deze gemene aandoening . Wijzelf hebben dit jammer genoeg moeten meemaken met onze eerste kater Wobbe. Hij was een huiskatje dat toen hij drie jaar oud was, begon te hoesten. Mij totaal niet bewust van de mogelijke ernst van deze symptomen, stapte ik de praktijk van de dierenarts binnen. Zij constateerde na onderzoek water op de longen, hartruis en een galopritme (een extra hartslag). De echografie die daarop volgde, sloeg al onze dromen voor een lang en gelukkig leven met onze lieve jongen aan diggelen. De spieren van de wand van zijn linker hartkamer bleken dusdanig verdikt, dat deze zo stug waren dat er nog nauwelijks beweging inzat. Na het incasseren van deze klap, hebben we vier dagen later gedaan wat het beste voor hem was. Het afscheid was immens zwaar, maar we kijken terug op drie intense jaren van vriendschap tussen mens en dier…”
Hypertrofische Cardiomyopathie ligt iets minder makkelijk in de mond dan HCM, de gebruikelijke afkorting voor
de meest voorkomende hartkwaal bij katten. Bij deze hartaandoening worden bepaalde delen van de hartspier groter en dikker, waardoor het hart niet langer in staat is op normale wijze te functioneren. HCM kan ontstaan doordat een kat lijdt aan een andere aandoening, zoals een systematisch te hoge bloeddruk of een slecht functionerende schildklier. Maar HCM kan zich evengoed ontwikkelen door overerving. Deze erfelijke vorm van HCM leidt meestal al op jonge leeftijd tot klachten, hoewel er toch ook verschillende gevallen bekend zijn waarbij de ziekte zich pas later manifesteerde.
HCM is autosomaal dominant. Dit wil zeggen dat er maar één ouder nodig is die drager is van het gekende gen dat kan leiden tot de ontwikkeling van HCM, om een nestje kittens te krijgen waarbij één of meerdere kittentjes dit gen eveneens draagt. Daarom is het heel belangrijk om bij de aanschaf van een kitten, de HCM testen te vragen van beide ouders.
Nu er dus ook een genmutatie bekend is die kan leiden tot de ontwikkeling van HCM, laten hoe langer hoe meer fokkers hun katten eveneens testen via DNA. Toch zijn er aanwijzingen dat er meerdere mutaties bestaan die aan de basis kunnen liggen van de ontwikkeling van HCM. Daarom is het dus belangrijk je niet enkel en alleen te baseren op de resultaten van het DNA onderzoek, maar ook te vragen naar de resultaten van een echografie. Een echo van het hart is de beste manier om HCM vast te stellen. Het is een onderzoek zonder risico voor de kat, waarbij zowel het uitzicht van het hart als de manier waarop het beweegt in beeld kan worden gebracht.
Een verantwoord fokker laat jaarlijks zijn katten door middel van echografie testen op HCM. Aangezien zo’n echografie een momentopname is en geen garantie dat de kat nooit HCM zal ontwikkelen, is het belangrijk testresultaten te kunnen inkijken die niet ouder zijn dan ongeveer één jaar.
Jammer genoeg bieden de testen dus geen 100% zekerheid dat je kitten nooit HCM zal ontwikkelen. Toch kunnen wij als fokker jullie de beste kaarten in handen geven om een kitten uit te kiezen dat het minste kans heeft om deze vreselijke ziekte te ontwikkelen. Het belang van testen mag hierbij heel duidelijk zijn: fokkers die niet testen, hebben geen idee met welke genen ze bezig zijn en zadelen slecht geïnformeerde kittenkopers allicht op met een hele hoop ellende…